K´o da topi planine pod snegom
k´o da gradi mostove nad rekom
i da miris njene kose vrati
u postelju, koju delim s nekom
Koja mi se i najgorem, divi
sto bi dala sve da me ozivi
ja, kao korenje pod cergom
koje vene za srecom odbeglom
Ref.
Gde lepota njena spava
nosite me tamo
tu sam zelju u zivotu
pozeleo samo
Da me grle ruke njene
da zaplacem kao dete
k´o da ona, tamo negde, cuce
ne zna zelja, sta je nemoguce
K´o da kida trnje oko cveca
i na vetru cuva plamen sveca
k´o ti reci kao perle nize
u postelji zagrli iza ledja
K´o se tvojoj lepoti sada divi
dok se meni zivome ne zivi
dusa mi je k´o perje pod tegom
koja vene za srecom odbeglom
Ref.